Harm Naaijer is ontwerper, regisseur en schilder
Harm Naaijer is ontwerper, regisseur en schilder en werkt sinds 1990 als vormgever van decor en kostuums binnen de theaterwereld. Hij volgde de opleiding Beeldende Kunst aan de Academie Minerva Groningen en rondde een Master in theatervormgeving af aan het Frank Mohr Instituut in Groningen. Daarnaast volgde hij een OCW-regieopleiding in Groningen.
Als decorontwerper werkte Harm Naaijer onder meer voor het Noord Nederlands Toneel, het Shakespearetheater Diever, het Groningse duo Pé Daalemmer & Rooie Rinus en stichting Faderpaard. In Duitsland werkte hij voor het Oldenburgisches Staatstheater, het Landestheater Marburg, Theater Plauen-Zwickau en het Hans Otto Theater in Potsdam.
Spontane architectuur als inspiratiebron
Harm Naaijer haalt zijn inspiratie onder meer uit de spontane architectuur, een onbekende fantastische wereld van excentriekelingen, kunstenaars-filosofen en volkskunstenaars die in totale creatieve vrijheid hun idealen nastreven. Mensen die hun leven veelal maar één richting geven (één scheppingsritueel). Terwijl de wereld toeziet worden hun fantasieën werkelijkheid, want doelbewust en geconcentreerd volgen ze hun dromen.
Bouwvoorschriften en sociale taboes zijn voor de bouwers geen belemmering, hij is vaak gedreven door uiterst sentimentele wensen en dikwijls speelt de religie een belangrijke rol. Ofschoon er overeenkomsten zijn tussen de verschillende bouwwerken is toch ieder op zichzelf een individuele uitdrukking. Ze zijn dan ook moeilijk in hokjes te plaatsen.
Grote daadkracht
Gewoonlijk van de buitenwereld vervreemd ontwikkelt deze vormgever steeds grotere daadkracht naarmate de realiseerbaarheid van zijn project, gezien zijn leeftijd of psychische gesteldheid, moeilijker wordt. Als deze kunstenaars eenmaal begonnen zijn aan hun levenswerk blijven ze er veelal hun hele leven mee bezig, al worden ze vaak door derden aangezien als geestesziek want geaccepteerd worden ze allerminst. Zonder groot voorstellingsvermogen, zouden deze individuen nooit hun eigen zelfbedachte wereld vorm hebben kunnen geven. Deze uit visioenen voortkomende spontane bouwwerken belonen de kunstenaar met een lang leven en bezorgen ons momenten van onbevattelijkheid en ontroering.
